Koniec wakacji ...

Wszystko co dobre jak zwykle kończy się za szybko. Co prawda okres wakacyjny w naszych okolicach, to tłok i wariactwo na drogach ale całe szczęście, że są jeszcze mniej uczęszczane drogi na których można spokojnie pojeździć. Dzisiaj do południa pogoda wymarzona - słoneczko, nie za ciepło ... rewelacja.

Niedzielna setka i trochę więcej

Upał zdecydowanie odpuścił i chyba turyści również. Piękna pogoda na niedzielne kółeczko po znajomych okolicach. Decyzja co do konkretnego celu zapadła już w trakcie jazdy - jadę do Potęgowa, bo to miejsce skąd nie przywiozłem żadnej fotki ze względu na awarię aparatu. Specjalnie jechałem zdecydowanie bocznymi drogami, bo nocny deszcz sprawił, że ziemia dosłownie "odżyła" po kilku tygodniach upału i braku deszczu.

Kluki

Powoli kończą się zaplanowane na ten rok miejsca, które chciałem odwiedzić. Dzisiaj wyjazd do Kluk. Do przejechania całkiem ładny kawałek trasy, ale za to w bardzo dobrym towarzystwie - jadę razem z Olkiem. Próbowałem zachęcić także innych Kolegów ale jak to w życiu bywa, trudno czasami pogodzić swoje małe przyjemności z obowiązkami.  W pełni to rozumiem dlatego nie jojczę i mam nadzieję, że jeszcze w tym sezonie uda się nam pojechać całą ekipą.

Wakacyjny widok

Pogoda rozpieszcza. Leżąc pod rosnącą w moim ogrodzie lipą, pragnę podzielić się z Wami tym idyllicznym widokiem ...

Tytuł

Zgodnie ze sztuką - tak mi się przynajmniej wydaje - tytuł posta powinien oddawać jego główny temat, ale tym razem miałem wątpliwości. Czy bardziej skupić się na chwilach spędzonych razem ze znajomymi z lat młodości, czy raczej zmierzyć się z nowym doświadczeniem jakim była dla mnie nocna jazda motocyklem? Sądząc z treści rozmów wskazujących, że jest to już nie pierwszy spływ kajakowy jaki grupa moich znajomych spędzała razem na Łupawie i biwakuje własnie na tym samym polu namiotowym, można zaryzykować stwierdzenie, że mamy do czynienia ze swego rodzaju tradycją.

Punkt widokowy

Byłem już kilka razy w okolicach Jezioraka. Nawet w tym roku zdarzyło mi się krążyć po wyboistych drogach wokół Siemian i Jerzwałdu. Praktycznie za każdym razem przejeżdżam obok tabliczki "Punkt widokowy" i dzisiaj stało się - przegazówka, redukcja, kolejna redukcja i chyba ... kolejna, hamulec ... skręcam zgodnie ze wskazówką.

I aparat padł ...

 Stało się w sumie to co nieuniknione. Padł mój PIXEL, a właściwie jego aparat. Oczywiście wybrał sobie "najlepszy" moment i w dodatku tak bez ostrzeżenia - jak to w zwyczaju mają tego typu urządzenia. Dojeżdżam do celu, wyciągam sprzęta włączam tryb aparatu i nic. Restart. Kolejny restart. Sprawdzam aktualizacje - brak. Po chwili było już jasne, że żadne zaklęcia nie pomogą. Jedyną pozytywną stroną tych działań było to, że siedziałem sobie na ławeczce w przepięknych okolicznościach poranka. 

Pętla z Borami Tucholskimi w tle

Dawno nie byłem w Borach Tucholskich. Myślę, że bez obawy mogę posłużyć się tytułem powieści Aleksandra Dumas - Dwadzieścia lat później. Pamiętam, że do Błędna nad Wdą tłukłem się kiedyś samochodem dosłownie klika godzin. Dzisiaj hop na siodełko, lekko odwinięta manetka i jestem na miejscu w 1,5 godziny. Autostrada "podwozi" prawie na skraj Borów - zjazd na Pelplin i już praktycznie można cieszyć się klimatem tego kompleksu leśnego.

Niedzielny poranek

Pełnia sezonu. Trwa słoneczny ciepły weekend. Fajnie jest mieszkać "prawie" nad samym morzem, ale w takim okresie jak ten, wszystkimi drogami w okolicy ciągną karawany aut zmierzających do dowolnego miejsca ze złotym plażowym piaskiem. Celowo użyłem słowa karawana, bo praktycznie wszyscy poruszają się w takim tempie jak wielbłądy po 12 godzinnym wyczerpującym marszu - noga za nogą.